YALNIZLIK

Oldukça bilge bir dostuma telefonda telaşlı telaşlı programlarımı anlatıyordum. "Kıvılcım, bir dakika" dedi," bu kadar proje ve çalışma olmaz, sana bir şey önereceğim. Lütfen bir bilet al ve sadece 1 gün 1 gece telefonlarını da kapatıp kendinle kal."

1 gün 1 gece telefonlarımı kapatıp kendimle kalmak mı?" Ama bu imkansız" dedim." Hayır" diye yanıtladı. "Şu an tek ihtiyacın olan bu."

Ne kadar haklıydı. Sadece 1 gün 1 gece kendimizle kalabilsek nasıl bir arınma gerçekleşir düşünsenize.🌟

Evli arkadaşlarımı düşündüm." İş seyahatindeyim, biraz kafa dinleyeceğim" diyenleri, "Şu olmaz olası aile yeniyıl yurtdışı seyahatini atlatıp projeye göz atalım" diyenleri. " O programa katılmayı çok istiyorum ama benim koca surat asar 2 gün" diyenleri.

Bekar arkadaşlarımı düşündüm. Anne ve babasından onay bekleyenleri. Dul arkadaşlarımı sonra; çocuklarının yanından ayrılamayacak olanları...

Çöpsüz üzümleri, iş yüzünden telefona yapışık yaşamak zorunda olanları.

1 gün 1 gece, çok mu? Çok işte. Oysa hepimizin ne kadar ihtiyacı var.

Özgürüz sanıyoruz, değiliz, yerimiz dar. Kimseye eyvallahımız yok, bizim bize ihtiyacımız var.